de genitief-s: Jans fiets en Eva's bel
De basisregels van de genitief-s sluiten volledig aan bij die van de meervouds-s. Je kan deze nog eens nalezen op de vorige pagina onder het titeltje 1. meervoud op -s. Hieronder vind je een kader met een aantal voorbeelden.
2. Grondwoorden op een sisklank: complexere gevallen
Wanneer het zelfstandig naamwoord eindigt op een sisklank, wordt alleen een apostrof toegevoegd:
- Fons' fiets
- Clarence' harde schijf
- Marquez' Nobelprijs
- Bush' politieke statement
Toch blijft het niet eenvoudig: het substantief moet wel degelijk op een sisklank eindigen om een apostrof te krijgen.
Ik leg het uit aan de hand van de volgende voorbeelden: Marx' filosofie, Dutrouxs verdwijning, Deprezs shows, Dumas' boeken.
- Marx' filosofie: In Marx wordt de <x> als [ks] uitgesproken. We horen dus wel degelijk een sisklank. Daarom schrijven we een apostrof.
- Dutrouxs verdwijning, Deprezs shows: In Dutroux en Deprez wordt de <x> en de <z> niet uitgesproken als een sisklank. We horen dus geen sisklank op het einde van het woord. Daarom schrijven we de <s> eraan.
- Dumas' boeken: In Dumas heb je evenmin een sisklank (uitspraak [duma]), dus zou je denken dat je de -s eraan vast schrijft. Toch niet, want met een toevoeging van <s> zou je *Dumass krijgen, maar dat kan niet: in het Nederlands heb je nooit een dubbele 's' op het einde van het woord. Je schrijft hier dus een apostrof om te laten zien dat het om een bezitsvorm gaat. Let op: dit geldt enkel als het woord eindigt op een <s> die je niet uitspreekt.
3. Oefeningen
Bij de spellingtests vind je onder het kopje 'zelfstandig naamwoord' zes tests op de genitief-s: bezitsvormen met of zonder apostrof (1) > bezitsvormen met of zonder apostrof (6)